Wsiąść do pociągu…

Dziękuję z całego serca mamie Szymka (publikuję link z relacją z podróży z osobą z niepełnosprawnością)

Jestem dorosłą osobą z dużym ograniczeniem fizycznym, poruszam się na wózku w asyście osoby drugiej. W swojej najbliższej przyszłości beztrosko planowałam podróż do Krakowa pociągiem!

Podkreślam beztrosko, dlaczego?

Byłam przekonana o całkowitej dostępności, bez specjalnych warunków podróży dla nas wózkowiczów. Człowiek całe swoje życie się uczy, dzisiaj wiem czego mogę się spodziewać i wymagać od przewoźników transportu publicznego. Zerknęłam do przepisów unijnych dotyczących praw osób z niepełnosprawnością w transporcie publicznym. Są, ale w Polsce obowiązuje tylko klika zapisów, reszta jest jedynie w teorii.

Dlaczego?

Rząd polski poprosił dwukrotnie o pięcioletnią zwłokę, ale tak naprawdę to niepełnosprawni niewiele sami mogą, zaczynając od ramp, które powinny ułatwiać wejście do pociągu, a tak nie jest, bo owe rampy są przeważnie schowane lub popsute , albo brak jest przeszkolonej kadry do obsługi. Częściowe przepisy obowiązują w czterech państwach, w tym Polska, reszta państw w Europie podpisała pełną dostępność dla wszystkich miejsc publicznych. W grudniu tego roku kończą się dla Polski ulgi w przepisach unijnych.

Europejska strategia w sprawie niepełnosprawności 2010-2020 z dnia 15 listopada 2010 r. (KOM 2010 636) Dostępność” oznacza, że osoby niepełnosprawne mają dostęp, na równych prawach z innymi, do środowiska fizycznego, transportu, technologii i systemów informacyjno-komunikacyjnych oraz pozostałych obiektów i usług.

Zobaczymy, swoją podróż pociągiem do mojego kochanego Krakowa przekładam z czystej niepewności na pierwszy kwartał 2020r. Dzisiaj wiem, że zanim wsiądę do pociągu wcale nie byle jakiego (w regionalnym taborze, przepisy unijne dostępności nie obowiązują w żadnym wymiarze), muszę być w 100% pewna: Odpowiedniej ulgi na przejazd (chyba 49% dla mnie, 95% asystent ) Profesjonalnej asyście personelu PKP (od chwili przekroczenia wejścia dworca do momentu zajęcia przeze mnie miejsca w pociągu, następnie na stacji końcowej bezpieczne opuszczenie pociągu).

W Polsce jest sześćdziesiąt miast zapewniających odpowiednią opiekę w podróży osobom na wózkach. Zastanawia mnie jedna sprawa. Nigdzie nie wypatrzyłam warunków wejścia osoby na wózku do wagonu pociągu.

Mam nadzieję, że platformy w końcu znajdą zastosowanie. Wstanę z wózka, zrobię kilka a nawet kilkadziesiąt kroków na własnych nogach, ale wejście schodami do wagonu sprawia trudność osobom tym bardzo sprawnym. Może kiedyś…..

„Uniwersalne projektowanie to projektowanie produktów oraz otoczenia tak, aby były one dostępne dla wszystkich ludzi, w największym możliwym stopniu, bez potrzeby adaptacji.”